Danas se navršavaju 33 godine od pogibije majora Milana Tepića, poslednjeg narodnog heroja u tadašnjoj Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji (SFRJ), koji je poginuo kada je uništio skladište vojne opreme Jugoslovenske narodne armije (JNA) u šumi Bedenik kod Bjelovara, kako do njega ne bi došle hrvatske paravojne jedinice.
Kako podseća Dokumentaciono-informativni centar (DIC) Veritas, ujutro 29. septembra 1991, pripadnici Zbora narodne garde (ZNG) Hrvatske otpočeli su opšti napad na sve vojne objekte JNA u garnizonu Bjelovar, koji su već 15 dana bili pod totalnom blokadom.
Uz majora Tepića objekat u Bedeniku obezbeđivalo je desetak vojnika sa jednim potporučnikom.
Dok je trajala borba za kasarnu “Božidar Adžija”, major JNA Tepić, komandant skladišta borbenih sredstava “Barutana”, u selu Bedenik, nedaleko od Bjelovara, s ciljem sprečavanja njegove predaje pripadnicima ZNG, minirao ga je sa 170 tona eksplozivnih sredstava, kojom prilikom su stradali i on i vojnik Stojadin Mirković.
Tom prilikom je, kako navodi Veritas, stradalo i 11 hrvatskih vojnika zbog čega su, posle predaje, iz osvete, streljali komandira straže na tom objektu starijeg vodnika Ranka Stevanovića iz Prokuplja.
Prethodno su pripadnici ZNG u kasarni “Božidar Adžija” streljali komandanta Kovačevića i njegove pomoćnike – potpukovnika Miljka Vasića i kapetana prve klase Dragišu Jovanovića.
U kasarni su, pored pomenutih oficira, poginula još šestorica pripadnika JNA: Zoran Krstić, Šukri Keljani, Ljubiša Lazić, Nedeljko Jovetić, Berdoli Ejup i Goran Radovanović, a zarobljeno je 59 oficira, podoficira i građanskih lica na službi u JNA i oko 250 vojnika, koji su, nakon fizičkih i psihičkih zlostavljanja u logorima u Bjelovaru, razmenjeni 9. novembra 1991. godine u Bosanskom Šamcu.
Za opisane zločine nad pripadnicima JNA, tada jedine legitimne i regularne vojske u SFRJ, iako je bilo i prijava pred Haškim tribunalom i optužnica pred Vojnim sudom u Beogradu i suđenja pred hrvatskim sudovima, još niko nije osuđen, naveo je Veritas.