Jedan od tipova raketa koje nakon odluke Džozefa Bajdena na vojnim metama duboko u Rusiji smeju da koriste ukrajinske snage su i američki projektili tipa ATACMS.
To je dalekometni, visokoprecizno vođeni balistički raketni sistem, dometa od 300 kilometara, koji se može lansirati s mobilnih platformi kao što su lanseri raketa HIMARS. Te rakete su dizajnirane za napade na strateške ciljeve kao što su aerodromi, položaji raketa zemlja-vazduh, artiljerijske snage, područja snabdevanja, komandne grupe ili komunikacione tačke. Dostižu visinu leta između 50 i 65 kilometara.
Ta visina omogućava raketama da izbegnu većinu odbrambenih sistema zemlja-vazduh, zadržavajući pritom preciznost neophodnu za izvođenje napada.
Brzina rakete dostiže 3.700 kilometara na sat, dok je njena dužina četiri metra. Težina bojeve glave procenjuje se na 160 do 560 kilograma. Usmeravanje rakete se obavlja preko navigacije i uz pomoć GPS sistema, prenosi Al Džazira.
Raketa koristi čvrsto gorivo, što je čini pogodnom u različitim okruženjima, dok se oslanja na bojevu glavu koja generiše eksploziju čiji je intenzitet ekvivalentan eksplozivnoj sili od 228 kilograma TNT-a.
Seems like 🇺🇦did another ATACMS strike near Kuban, Luhansk.
Action starts at 03:50. A dud and 3 hits within a minute. pic.twitter.com/aGP4cWKY07
— JB Schneider (@JohnB_Schneider) May 1, 2024
Analitičari su na X-u pre nekoliko meseci objavili snimke koje prikazuju kako izgledaju napadi ATACMS-ima.
Kopnene snage Sjedinjenih Američkih Država poseduju ovu raketu od 1990. godine, a sistem je lansirao 450 raketa tokom invazije na Irak 2003. godine, dok je 560 raketa lansirano u nekoliko ratova tokom 2015. godine.
U SAD-u je dostupan ograničen broj ATACMS-a, jer je Lockheed Martin, kompanija koja ga je razvila, proizvela svega oko 4.000 tih projektila.